Silfur Egils

Mikið var sorglegt að sjá hvernig Kristján Júlíusson reyndi og komst hjá að svara spurningum Egils um stjórn Seðlabankans,ég hélt að hann væri kjarkmaður,og svo hét það að axla ábyrgð hjá Kristrúnu Heimisd að fólk væri í vinnunni sinni .

Stjórnmálamenn verða nú að sýna þann kjark og það þor,hvar sem þeir standa í þessum slag sem Íslendingar eru í núna og tjá sig afdráttarlaust og svara frá eigin brjósti en ekki reyna að þóknast einhverri  hópsálarsamvisku sem gefin er út af flokkunum.

Kristrún vann sér þó það til tekna þegar leið á þáttinn að segjast ekki hafa meint það sem hún sagði fyrr  í þættinum og lét sjást að henni þótti.. Það var mannsbragur.

Það eru kannski fimm til tíu þingmenn samanlagt í öllum flokkum, sem eru meðvitaðir um ábyrgð sína hinir eru bara þarna,geymi það til betri tíma að telja þá upp

Mér misbíður þetta tal um að allir séu í sama bátnum.

Það er blekkingarhjal til að sefa almúgann svo að hann fatti ekki afl sitt og rói í burtu frá Yfirstéttinni.